تموم خاطراتت یادم میاد یاد اون روز که دلت میگفت منو میخواد اگه تو نمونی پیشم

دیونه میشم آخه من چی کار کنم تو بمونی پیشم فکر تو یه لحظه از سرم نمیره من

میگم میمونی اما دل میگه میره نزار تا قصه مون این جوری تموم بشه میدونم تو

میری مهرم حروم میشه بگو حرفت چیه ؛ آخه دردت چیه تازه اول راهیم

خداحافظی چیه می دونستم میری و تنهام میزاری تو که از حال دلم خبر نداری می

دونستم آخرش این جوری میشه یکی مون تنها میمونه واسه همیشه

    دست خودم نیست

اگر می بینی عاشق تو هستم ، دیوانه تو هستم ، و تمام فکر و زندگی من تو شده ای
به خدا بدان که این دست خودم نیست

اگر میبینی چشمانم در بیشتر لحظه ها خیس است و دستانم سرد است و اگر میبینی همه لحظه های دور از تو بودن اینهمه سخت و پر از غم و غصه است بدان که این دست خودم نیست

دست خودم نیست که همه لحظه ها تو را در جلو چشمانم میبینم و به یاد تو می باشم

دست خودم نیست که دوست دارم همیشه در کنارت باشم ، دستانت را بگیرم ، بر
لبانت بوسه بزنم و تو را در آغوش خودم بگیرم

به خدا دست خودم نیست که هر شب به آسمان نگاه می اندازم و ستاره ای درخشان را میبینم و به یاد تو می افتم

دست خودم نیست که هر سحرگاه به انتظارت مینشینم تا در آسمان دلم طلوعی دوباره داشته باشی    

گفتم دل و دین در ره جانت کردم

     هر چیز که داشتم نثارت کردم

        گفتا تو که باشی که کنی یا نکنی

            این من بودم که بی قرارت کردم

به شهر چشمانت برای این مسافر

خسته همیشه راهی بود.

چگونه باور کنم غربت نگاهت را

که سرد ونامهربان حدیث می گوید

از بن بست تنهایی.

باورش سخت است

در قلب تو بذر محبت کاشتم

و عاشقانه دوستت دارم را زمزمه کردم

و حال چگونه باور کنم

آشنای دیرین امروز برای تو

بیگانه ای بیش نیست.

من نه عاشق بودم

و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من

من خودم بودم و یک حس غریب

که به صد عشق و هوس می ارزید

من خودم بودم و دستی که صداقت می کاشت

گر چه در حسرت گندم پوسید

من خودم بودم و هر پنجره ای

که به سر سبز ترین نقطه دنیا وا بود

و خدا می داند

سادگی از ته دلبستگی ام پیدا بود

من نه عاشق بودم

و نه دلداده گیسوی بلند

و نه آلوده به افکار پلید

من به دنبال نگاهی بودم

که مرا از پس دیوانگی ام می فهمید

آرزویم این بود

دور اما چه قشنگ....

یک شب خوب تو آسمون یک ستاره چشمک زنون

خندیدو گفت کنارتم تا آخرش تا پای جون

ستاره قشنگی بود آروم و نازو مهربون

ستاره شد عشق من ومنم شدم عاشق اون

اما زیاد طول نکشید عشق من و ستاره جون

ابره اومد ستاره رو دزدید وبرد نامهربون

حالا شبا به یاد اون زل میزنم به آسمون دلم میخواد داد بزنم

  این بود قول و قرارمون؟!....